Εκείνα τα χρόνια, την προ Χριστού εποχή ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης υποσχέθηκε στον Μωυσή, ότι θα ελευθερώσει στους Ισραηλίτες που ήταν κάτω από τον ζυγό των Αιγυπτίων και θα τους οδηγήσει στην Γη της Επαγγελίας δηλαδή στα εδάφη που θα κατοικήσει ο λαός του Ισραήλ ελεύθερος και ανεξάρτητος. Έτσι ο Μωυσής επέστρεψε από την εξορία που βρισκόταν, πίσω στην Αίγυπτο και σαν ηγέτης του Ισραήλ στάθηκε μπροστά στον Φαραώ και μαζί με τον αδερφό του τον Ααρών, απαίτησαν να αφήσει ελεύθερο το λαό του Ισραήλ. Ο Φαραώ αρνήθηκε να υπακούσει στην προσταγή των δύο αδερφών και τότε έπεσαν μέσα στην χώρα του οι 10 πληγές, που έκαναν τον κόσμο και υπέφερε πολύ και είναι γνωστές σαν οι «10 πληγές του Φαραώ». Στο τέλος και μετά από τα αυτά τα δείνα που υπέφεραν οι Αιγύπτιοι και ο βασιλιάς τους, δόθηκε εντολή να απελευθερωθεί ο λαός του Ισραήλ και ο ηγέτης του ο Μωυσής οδήγησε τον λαό του στην ελευθερία και αργότερα στην Γη τη Επαγγελίας που του είχε υποσχεθεί ο Θεός.
Είναι μια ιστορία που την γνωρίζεις από μικρή ηλικία, ιστορία που με το πέρασμα των χρόνων επαναλαμβάνεται σε διαφορετικό γήπεδο, με διαφορετικούς παίχτες αλλά με γενικά σημεία κοινά. Δεν ξέρω ποιος Θεός υποσχέθηκε κράτος στο Ισραήλ αλλά ούτε και ποιος «Θεός» τώρα υπόσχεται κράτος στους Κούρδους. Θα δείξει η πορεία των εξελίξεων εάν υπάρχει υπερφυσικό στοιχείο στην μια αλλά ή την άλλη περίπτωση ή απλά είναι ένας ανθρώπινος τρόπος σκέψης και εκτέλεσης σχεδίων που διαδραματίζονται πάνω στην γη χρόνια τώρα, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε εποχής.
Οι Κούρδοι εδώ και πολλά χρόνια ζουν διαιρεμένοι εδαφικά σε μικρά διάσπαρτα κομμάτια, σε 4 διαφορετικά κράτη ψάχνοντας την εδαφική και πολιτιστική αυτονομία τους. Κάποιοι τους υποσχέθηκαν την κουρδική Γη της Επαγγελίας και σχεδιάζουν χρόνια τώρα κάτι τέτοιο.
Μάλιστα οι Κούρδοι έχουν τον δικό τους Μωυσή, τον Α. Οτσαλάν που τώρα είναι στην «εξορία» και που σιγοψιθυρίζονται αιτήματα για την απελευθέρωση του, κάτι που θα σημάνει την ελευθερία και συμβολικά την νίκη και την αυτονομία όλου του κουρδικού λαού και θα γεφυρώσει τις όποιες εμφύλιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ τους αυτή τη στιγμή.
Νομίζω πως είναι υψίστης σημασίας μετά το ειρηνικό(πολύ δύσκολο) πέρας των μεσανατολικού μοιράσματος να απελευθερωθεί ο πνευματικός ηγέτης των Κούρδων και είμαι βέβαιος ότι η διεθνής κοινότητα θα υποστηρίξει ίσως και να υποδαυλίσει κάτι τέτοιο. Βέβαια αυτοί που φυλάκισαν τον πνευματικό ηγέτη των Κούρδων ,δεν θα επιτρέψουν με τίποτα να χριστεί ηγέτης και ελευθερωτής, αντίθετα σε μια τέτοια περίπτωση θα προτιμήσουν να τον βγάλουν από τη μέση.
Δηλαδή αν ξεκινήσουν οι πιέσεις από Δύση και Ανατολή για απελευθέρωση του, δεν θα έχουν και πολλές επιλογές, θα πρέπει να τον σκοτώσουν, να τον βγάλουν από τη μέση, δείχνοντας έμπρακτα την αντίθεση τους, στην στρατιωτική και πολιτική απομόνωση της Τουρκίας στα διεθνή δρώμενα και στην περιοχή αυτή.
Κάποιοι λοιπόν θέλουν να ενώσουν σε ένα ενιαίο σύνολο το έθνος των Κούρδων κάτω από έναν ηγέτη, ένα όνομα, μια σημαία, μια γλώσσα και το θέλουν τώρα. Αυτοί που υποσχέθηκαν στον κουρδικό λαό την ανεξαρτησία του, σπέρνουν τις σύγχρονες πληγές του Φαραώ στα κράτη που θα σταθούν εμπόδιο σε κάτι τέτοιο. Δες τι έγινε στη Συρία(διαλύθηκε), τι έπαθε το Ιράκ (διαλύθηκε προ καιρού), τι συμβαίνει στην Τουρκία(διαλύεται) και τι θα γίνει στο Ιράν.
Οι άνθρωποι δικαιούνται την αυτονομία τους, την ανεξαρτησία τους, την ελευθερία τους, το αξίζουν γιατί έχουν περάσει πολλά, αν όμως κρίνω από αυτούς που τους υποστηρίζουν πολύ φοβάμαι ότι θα καταλήξουν χώρα δορυφόρος εξυπηρέτησης σκοτεινών συμφερόντων στην περιοχή.
Για να φτιάξουν ένα κράτος θα χαλάσουν τέσσερα. Αυτό πλέον προβληματίζει, το διαίρει και βασίλευε και η επαναχάραξη συνόρων είναι κάτι που θα έπρεπε να απασχολεί πολύ σοβαρά την νυν ηγεσία της Ελλάδος αλλά και τον απλό πολίτη, διότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αλλά η προγραμματισμένη διάλυση τεσσάρων κρατών και ειδικά της Τουρκίας θα έχει άμεση επίπτωση στην ελληνική οικονομία, στην κοινωνία και πάνω από όλα στην ασφάλεια της χώρας μας , που νομίζω τα έμπειρα μάτια μερικών μπορούν να διακρίνουν τον κίνδυνο που διατρέχουμε.
Athan