Γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης (Δικηγόρος Αθηνών – Συνταγματολόγος – Υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος 1ης Κοινότητας Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά», με επικεφαλής τον νυν και υποψήφιο Δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη.
Κολωνάκι, Κουκάκι, Μοναστηράκι, Μεταξουργείο, Εξάρχεια, Σύνταγμα, Ομόνοια, Πλάκα, Ψυρρή, Λυκαβηττός, Άγιος Παύλος, Κάτω Ιλίσια, Νεάπολη Εξαρχείων, Λόφος Στρέφη, Ιουλιανού, Πεδίο του Άρεως, Αρχαιολογικό Μουσείο).
«Έρευνα του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, για μια ακόμη φορά κατέγραψε επίσημα το διαχρονικό πρόβλημα της ασφάλειας ως ένα από τα σημαντικότερα που αντιμετωπίζει η επιχειρηματική κοινότητα στην Αθήνα. Από τις συζητήσεις με κατοίκους και επαγγελματίες, συνάγεται ότι η ασφάλεια αποτελεί γενικό αίτημα και απαίτηση. Κοινό αίτημα κατοίκων, εμπόρων, εργαζομένων και επισκεπτών: η αποτελεσματική αντιμετώπιση φαινομένων μικροπαραβατικότητας, επαιτείας, κλοπών, κατάληψης δημόσιου χώρου και όχλησης κατοίκων και επισκεπτών.
Ο Δήμαρχος Αθηναίων επανέλαβε στον υπουργό προστασίας του Πολίτη, την πρόταση του για κοινοτική αστυνόμευση, την ανάγκη για ενίσχυση της αστυνόμευσης στο κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας, ενώ εστίασε, για ακόμη μια φορά, στο πρόβλημα των ναρκωτικών και της διαχείρισης της κυκλοφορίας στην πρωτεύουσα. Ταυτόχρονα, αναμένουμε να υλοποιηθεί η εξαγγελθεισα αποδέσμευση αστυνομικών από άλλα καθήκοντα, προκειμένου να βρεθούν εκεί που απαιτείται, στους δρόμους και τις γειτονιές των πόλεων και ειδικά του Δήμου Αθηναίων.
Εδώ και δεκαετίες, εμπόριο, διακίνηση και χρήση ναρκωτικών, λαθρεμπόριο τσιγάρων, παρεμπόριο απομιμιτικών προϊόντων, τσαντάκηδες και πορτοφολάδες, διαρρήξεις και ληστείες, ένοπλες συμπλοκές, αιματηρά επεισόδια ακόμα και θανατηφόρα, συνθέτουν το σκηνικό της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας σε πολλές γειτονιές της Αθήνας.
Αν και η Αθήνα, μέσα από διεθνείς έρευνες, κατατάσσεται στις πιο ασφαλείς πρωτεύουσες και πόλεις στον κόσμο, δεν παύει να αντιμετωπίζει κάποια ζητήματα ασφάλειας, τα οποία μπορούν να επιλυθούν.
Γενικά, η αρμοδιότητα της ασφάλειας, ανήκει στο υπουργείο προστασίας του Πολίτη και όχι στον Δήμο. Όλοι μαζί οφείλουμε να διεκδικήσουμε αποτελεσματικά και να απαιτήσουμε .
Αστυνομικοί κάνουν λόγο για ένα πολυσύνθετο πρόβλημα, που τα αστυνομικά μέτρα από μόνα τους, είτε προληπτικά είτε κατασταλτικά, στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να μετατοπίσουν το πρόβλημα από την μία γειτονιά στην άλλη, ή να δώσουν μια ανάσα για κάποιους μήνες.
Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης με την στενή συνεργασία όλων των φορέων της Πολιτείας, από την κεντρική Κυβέρνηση και τα συναρμόδια Υπουργεία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους επαγγελματικούς φορείς, τους κατοίκους ακόμα και εθελοντικές οργανώσεις, προκειμένου να περιοριστούν τα φαινόμενα της παραβατικότητας.
Η πρόσφατη αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα σε εγκλήματα ιδιαίτερης ποινικής απαξίας, όπως είναι ο βιασμός και τα αδικήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής που τελούνται σε βάρος ανηλίκων, η εμπορία ανθρώπων, ο εμπρησμός δασών, η Κλοπή ,αλλά και η τροποποίηση άρθρων του
Ποινικού Κώδικα για την υφ’ όρον απόλυση αποτελούσε μια αναγκαία μεταρρύθμιση , σε σχέση και σύγκριση με την ελαστικότητα του ποινικού κώδικα της προηγούμενης κυβέρνησης. Εκτός όμως από την καταστολή, απαιτείται κυρίως πρόληψη.
Το πρόβλημα της ασφάλειας στην Αθήνα, αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα. Στις 10 Μαΐου 2011, στην συμβολή των οδών Ηπείρου και Φυλής στην Αθήνα, ο 44χρονος Μανώλης Καντάρης βάδιζε στο αμάξι του. Με μια κάμερα στο χέρι, ήταν έτοιμος να απαθανατίσει τον ερχομό του τέταρτου παιδιού του στον κόσμο. Τελικά η κάμερα έγινε το ματωμένο λάφυρο στα χέρια των τριών δολοφόνων του, που την κοστολόγησαν πάνω από την ζωή του.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΑΜΕΣΗΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
Ο αστυνομικός της γειτονιάς είναι ένας από τους τρεις άξονες της λεγόμενης «κοινωνικής αστυνόμευσης», που αποσκοπεί κυρίως στην εξυπηρέτηση του πολίτη και όχι τόσο στην καταστολή. Καταγράφει τα προβλήματά , καταγγέλλει πράξεις ή παραλείψεις και συνεργάζεται με τις αρμόδιες αρχές για την επίλυσή προβλημάτων. Συγκεντρώνει πληροφορίες και στοιχεία και ενημερώνει σχετικά την Υπηρεσία του. Ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του υπουργείου προστασίας του Πολίτη και όχι του δήμου, όχι της περιφέρειας.
Οι άλλοι δύο άξονες είναι οι ειδικοί φρουροί και οι Κινητές Αστυνομικές Μονάδες. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι γειτονιές στην Αθήνα, έχουν αλλάξει φυσιογνωμία. Είναι πολυπληθείς, πολυπολιτισμικές, συχνά θορυβώδεις και απρόσωπες. Μέσα σε αυτό το νέο μωσαϊκό, αναπτύσσονται παραβατικές και εγκληματικές συμπεριφορές. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε προστασία καθημερινή και ορατή, ώστε να νιώθουμε ασφαλείς.
Ο Αστυνομικός της Γειτονιάς, αρμοδιότητας του υπουργείου προστασίας του πολίτη, μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτήν την ανάγκη αποτρέποντας το έγκλημα, βοηθώντας έμπρακτα κάθε πολίτη χωρίς διακρίσεις και δημιουργώντας ένα δίκτυο συνεργασίας μεταξύ των Αρχών και των πολιτών.
Περιπολεί στη γειτονιά σε συγκεκριμένη πορεία, μαζί με συνάδελφό του, σε βάρδιες.
Επικοινωνεί με τους κατοίκους, τη δημοτική αρχή, τη σχολική κοινότητα, τους εμπόρους, τους τοπικούς συλλόγους, τις ενώσεις πολιτών και τους κοινωνικούς φορείς. Καταγράφει τα προβλήματά μας και συνεργάζεται μαζί μας για την επίλυσή τους.
Συμπαρίσταται σε θύματα εγκληματικών πράξεων, συγκεντρώνει πληροφορίες και στοιχεία και ενημερώνει σχετικά την Υπηρεσία του.
Βοηθά συνανθρώπους μας με αναπηρία, ηλικιωμένους ή μέλη ευπαθών κοινωνικών ομάδων στη χορήγηση βεβαιώσεων, στη συμπλήρωση εντύπων ή σε άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Αστυνομίας.
Παρίσταται στις συγκεντρώσεις ή στις συνελεύσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, όπου συζητούνται θέματα ασφάλειας και προστασίας των πολιτών.
Τον ειδοποιούμε για ζητήματα παραβατικότητας, ενδοοικογενειακής ή σχολικής βίας, ναρκωτικών, επίλυσης διαφορών στη γειτονιά, καθώς και για να διευκολύνει άτομα με αναπηρία ή ηλικιωμένους σε διοικητικές διαδικασίες που αφορούν στην Αστυνομία (έκδοση ταυτοτήτων, επικυρώσεις κλπ). Δεν είναι όμως αρμόδιος για να παρεμβαίνει σε εγκληματικές ενέργειες. Καταγράφει , ενημερώνει , αναφέρει και συνεργάζεται με την αστυνομία. Δεν καταδιώκει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο πολίτης πρέπει να επικοινωνεί απευθείας με την Άμεση Δράση.
Παρότι δεν αναφέρεται ρητώς στο συνταγματικό κείμενο, το δικαίωμα των πολιτών στην ασφάλεια κατοχυρώνεται στο ελληνικό Σύνταγμα. Όταν το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει στο άρθρο 5 παρ. 2 ότι «όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής» .
Στις σύγχρονες κοινωνίες, η ασφάλεια των πολιτών δεν είναι συνυφασμένη μόνο με την προστασία της ζωής και της περιουσίας ή με την ποιότητα ζωής, αλλά και με την ίδια τη Δημοκρατία.
Τα τελευταία χρόνια, εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται το ιστορικό κέντρο της Πρωτεύουσας και διαφημίζουν διεθνώς την Αθήνα και την Ελλάδα. Όραμα μας , είναι κάθε χρόνο να αντικρίζουν μία καλύτερη εικόνα . Νομοθετικά , προβλέπεται ο θεσμός του Αστυνομικού της γειτονιάς , αλλά ποτέ δεν υπήρξε πολιτική βούληση για την ουσιαστική στελέχωση του σώματος , με αρκετές προσλήψεις και δίκαιη κατανομή του προσωπικού με βάση πληθυσμιακά κριτήρια .
Στη Γαλλία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, δημιουργήθηκε η «police de proximité» (αστυνομία της γειτονιάς) η οποία γνώριζε τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις της κάθε γειτονιάς. Γνώριζε προσωπικά τους πολίτες. Αυτό εξασφάλιζε μια αλληλεγγύη και μια εμπιστοσύνη.
Ο θεσμός του Αστυνομικού της Γειτονιάς εφαρμόζεται σε Βέροια, Γουμένισσα, Κιλκίς, Πολύκαστρο, Αξιούπολη και Σέρρες, συμβάλλοντας στην εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας και αναβάθμισης της καθημερινότητας των πολιτών , μέσα από διαδικασίες κοινωνικής διαμεσολάβησης.
Βασίζεται στο μοντέλο της κοινοτικής αστυνόμευσης και περιλαμβάνει σειρά δράσεων τόσο προληπτικού, όσο και αποτρεπτικού χαρακτήρα. Βασική προτεραιότητα είναι η εξυπηρέτηση των κατοίκων της γειτονιάς σχετικά με αιτήματα, παράπονα, καταγγελίες ή αδικήματα ενημερώνοντας τους για την εξέλιξη και πορεία των θεμάτων τους.
Απαιτείται καθιέρωση του Αστυνομικού της γειτονιάς στην Αθήνα. Απαιτείται όμως και περισσότερη τεχνολογία και κάμερες που θα διευκολύνουν και τη δουλειά της Αστυνομίας και θα τους κάνουν πιο αποτελεσματικούς στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
Μέσα σε αυτά τα όρια θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που υπάρχουν για να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία απέναντι στην εγκληματικότητα, όχι απέναντι στους ανθρώπους.
Διαχρονικά η Ελληνική Αστυνομία είναι ο μόνος δημόσιος οργανισμός στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, που έχει επιφορτιστεί τόσα πάρεργα, όσο κανείς άλλος».
