Στην πραγματικά κρίσιμη συνεδρίαση της ομάδας εργασίας της Ευρωζώνης (EWG) τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου θα κλείσει το μείγμα παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους καθώς οι συζητήσεις των κοινοτικών τεχνοκρατών και ΔΝΤ βαίνουν προς ολοκλήρωση.
Σύμφωνα διασταυρωμένες πληροφορίες, η υπόθεση του χρέους έχει κλείσει στα βασικά της σημεία με συμφωνία Ρέγκλιγκ – Τόμσεν, ενώ οι τεχνοκράτες οριστικοποιούν αυτές τις μέρες “λεπτομέρειες”.
Οι Βρυξέλλες αποφεύγουν για επικοινωνιακούς λόγους να μιλάνε για “ποσοστό επικεφαλίδα”, δηλαδή πόσο ακριβώς θα μειωθεί το δημόσιο χρέος σε ονομαστική αξία μετά τις παρεμβάσεις. Η εντολή που έχει πάρει ο ESM είναι να δρομολογήσει τέτοια παρέμβαση στο σύνολο της που δεν θα χρειάζεται κοινοβουλευτικές εγκρίσεις. Από την άλλη όμως σε επίπεδο παρασκηνίου το ποσοστό που κυκλοφορεί είναι το 20% (σε ονομαστική αξία) για το σύνολο των βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων μέτρων.
Το βασικό σενάριο πάνω στο οποίο εργάζονται οι δύο πλευρές προβλέπει συμφωνία σε επίπεδο προσωπικού στην Ελλάδα το Σαββατοκύριακο πριν από το eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, λίστα με προαπαιτούμενα προς εκτέλεση το επόμενο δίμηνο (ως τις 13 Φεβρουαρίου), εκτέλεση των βραχυπρόθεσμων μέτρων του χρέους πριν το τέλος του 2016 με αποφάσεις του εκτελεστικού συμβουλίου του ESM (όχι δηλαδή σε επίπεδο υπουργών, αλλά τεχνοκρατών) και σύναψη προγράμματος με το ΔΝΤ πριν από τις 24 Δεκεμβρίου.
Επιπλέον, το βασικό σενάριο για την 28η Νοεμβρίου παραμένει αυτό της δημόσιας ποσοτικοποίησης των βραχυπρόθεσμων μόνο μέτρων. Τα μεσοπρόθεσμα θα ποσοτικοποιηθούν κατά προσέγγιση με βάση τρία μακροοικονομικά σενάρια (αισιόδοξο, ρεαλιστικό και απαισιόδοξο) τα νούμερα όμως “δεν θα ακουστούν στο eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου”. Θα καταστεί σαφές δε στην Ελλάδα ότι “για να ληφθούν και αυτά το 2018 θα πρέπει να τα χρειάζεται – κάτι που θα κριθεί τότε – αλλά και να έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το σύνολο του προγράμματος”.
Σύμφωνα με πηγή της ευρωζώνης που έχει καλή γνώση των συζητήσεων που διεξάγονται όλο το τελευταίο διάστημα “Πωλ Τόμσεν και Κλάους Ρέγκλιγκ, από κοινού με μια ομάδα τεχνοκρατών έχουν ουσιαστικά συμφωνήσει σε ένα πακέτο επέκτασης των ωριμάνσεων, ‘ ‘κομβικών’ δανείων στο διάστημα 2022 – 2032 που αίρουν ουσιαστικά τα όποια προβλήματα εξυπηρέτησης υπήρχαν”.
Η ίδια πηγή που έχει δει τα σχετικά κείμενα, είπε ότι “το γνωστό όριο του 15% είναι έτσι κι αλλιώς πολύ υψηλό”, δηλαδή δεν πρόκειται να υπάρξει τέτοια πίεση εξυπηρέτησης δανείων πάνω σε καμία χρονιά”. “Στην πράξη”, συνεχίζει, “η Ελλάδα δεν θα πληρώνει προς τους επίσημους δανειστές ούτε το 4% κατά τα περισσότερα έτη”. Καθοριστική διασφάλιση για το ΔΝΤ είναι και η ανταλλαγή των κυμαινόμενων επιτοκίων με σταθερά στο κρίσιμο διάστημα αποπληρωμής 2022- 2032, με τον ESM να απορροφά το κόστος και να χαρίζει στην Ελλάδα διάφορα “τέλη και κόστη” που κανονικά έπρεπε να καταβάλει.
Το ΔΝΤ επιπλέον έλαβε και πήρε διαβεβαιώσεις πως τα ποσά από την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές θα πάνε πρώτα στην αποπληρωμή των δικών του δανείων και αυτό το επιχείρημα θα χρησιμοποιηθεί καθοριστικά για να πειστεί το ΔΣ του.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση έχει επιδιώξει την προώθηση της συζήτησης του θέματος των πρωτογενών πλεονασμάτων, πατώντας πάνω στην ασάφεια της απόφασης του Μαΐου. Η απόφαση μιλούσε για 3,5% μεσοπρόθεσμα, κάτι που είχε αρχικά οριστεί στην δεκαετία 2018 – 2028. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι εκπρόσωποι υπουργείων στο EWG πιστεύουν ότι αυτό δεν πρέπει να αλλάξει – εξ ου και η απόφαση για τον κόφτη. Μέχρι όμως τις 5 Δεκεμβρίου η ασάφεια πρέπει να μετατραπεί σε σαφήνεια για λογιστικούς λόγους. Ήδη στις συζητήσεις του EWG, αλλά και στις συζητήσεις Τόμσεν – Ρέγκλιγκ το διάστημα έχει συρρικνωθεί στο 2018 – 2025 (8 έτη αντί 10) και εξετάζεται σοβαρά το 2018 – 2022 (4 έτη) και “βλέπουμε…” Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα έτη 2018, 2019, 2020, 2021, τα έτη δηλαδή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος παραμένουν ως έχουν (με απαίτηση για 3,5%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πολιτικά).
Για να μην πέσει στα βράχια όλη αυτή η δουλειά σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο πρέπει να συντρέχουν δύο προϋποθέσεις, η πρώτη είναι να καταλήξει η κυβέρνηση σε συμφωνία σε επίπεδο προσωπικού με την τρόικα το Σαββατοκύριακο πριν από το Eurogroup. Η συμφωνία όπως και κάθε άλλη φορά θα προσδιορίζει τα μέτρα που θα ληφθούν και η κυβέρνηση θα δεσμευθεί στην εφαρμογή τους πριν την όποια επόμενη εκταμίευση. Ανοιχτό παραμένει αν η εκτέλεση των βραχυπρόθεσμων μέτρων (που στην πράξη είναι απλά μια διοικητική απόφαση) θα ληφθεί απλά με το SLA ή θα απαιτηθεί η εκτέλεση. Αυτό θα κριθεί από την αίσθηση του επείγοντος που θα επιβάλει το ΔΝΤ – αν δηλαδή θέλει το νέο προφίλ αποπληρωμών να είναι ενεργό πριν την απόφαση του ΔΣ του ή όχι.
