Είναι ανάγκη να ειπωθεί πως αυτό που προκάλεσε τον θάνατο των δώδεκα παιδιών στα Άδανα της Τουρκίας δεν είναι μόνο μια πυρκαγιά, αλλά η τουρκική κυβέρνηση που μετέτρεψε τη γειτονική χώρα σε πεδίο πυρκαγιάς. Αυτοί οι οποίοι κατήργησαν την ρύθμιση που έλεγε πως ¨οι δραστηριοποιούμενοι σχετικά με τα θρησκευτικά συναισθήματα δεν μπορούν να ανοίγουν εστίες¨, αυτοί οι οποίοι κατέστρεψαν τις κρατικές εστίες ωθώντας έτσι παιδιά 12-13 χρονών σε ασαφούς χαρακτήρα εστίες θρησκευτικών ταγμάτων και αυτοί που για να καταπιέσουν τα παιδιά είχαν κλειδώσει τις πόρτες είναι οι υπεύθυνοι για τον θάνατο τόσων παιδιών! Ξέρουμε πως η κοινότητα Γκιουλέν επί χρόνια σε κάθε πόλη της Τουρκίας σαν τα μανιτάρια άνοιξε εστίες. Το κράτος λοιπόν που παρείχε αυτή την δυνατότητα στην κοινότητα Γκιουλέν, δεν την έδωσε και στα άλλα τάγματα; Φυσικά και την έδωσε. Το θρησκευτικό τάγμα “Σουλεϊμαντζήδες” που είναι οι ιδιοκτήτες της εστίας αυτής στα Άδανα, σχεδόν σε κάθε πόλη δραστηριoποιούνται με την οργάνωση “παραβάν” “Σύλλογος Βοηθείας Μαθητών”. Πολλές εστίες ακόμα έχουν σε κάθε γωνιά, η οργάνωση των Ναξιμπεντί.

ΙΜΑΜΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ

Ναι είναι βέβαιο πως και οι κρατικές εστίες δεν είναι και πολύ λαμπρές. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πως η δουλειά του κράτους θα ήταν να διασφαλίσει εστίες στις οποίες δεν θα υπήρχε τουλάχιστον ο φανατισμός ενός θρησκευτικού τάγματος. Και όμως δεν είναι έτσι. Το κράτος είναι απασχολημένο να καλύψει το έλλειμμα της θρησκοληψίας που υπάρχει στις δικές του εστίες.

Η Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων υπό την επωνυμία “εργασία πνευματικής καθοδήγησης” διορίζει προσωπικό στις κρατικές εστίες. Σύμφωνα με την ρύθμιση, από κάθε πόλη θα διορίζονται τουλάχιστον δύο γυναίκες και άντρες, ιμάμηδες ή δάσκαλοι Κορανίου. Το κράτος από την μια βάζει ιμάμηδες στις εστίες του και από την άλλη παραδίδει τα παιδιά στις εστίες των θρησκευτικών ταγμάτων.

ΦΤΩΧΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

Οι οικογένειες λοιπόν για ποιο λόγο στέλνουν τα παιδιά τους στις εστίες των θρησκευτικών ταγμάτων ; Διότι εν προκειμένω δεν συνάγεται από κάπου πως οι οικογένειες αυτές είναι “θρησκευόμενες”. Απλά παρουσιάζεται ανάγκη καθώς το γυμνάσιο στο οποίο θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά, είναι πολλές ώρες μακριά από τα σπίτια τους και εδώ το κράτος δεν επεμβαίνει, καθώς δεν ανοίγει ούτε εστία ούτε σχολείο ! Διότι αντί του κράτους υπάρχει η εστία του θρησκευτικού τάγματος! Από οικογένειες μαθαίνουμε πως στο Αλαντάγ (σχόλιο: όπου έγινε και η τραγωδία) υπήρχε μια κρατική μαθητική εστία, αλλά κατεδαφίστηκε.

Αντιλαμβανόμαστε πως οι οικογένειες δεν έχουν δυνατότητα επιλογής. Οι περισσότερες από αυτές τις εστίες είναι δωρεάν και έτσι είναι και στα Άδανα. Δηλαδή τα φτωχά παιδιά της περιοχής δεν έχουν άλλη επιλογή. Τα 12-13 χρονών παιδιά που στέλνονται σε αυτές τις δωρεάν εστίες υποχρεώνονται σε μια ζωή σύμφωνη με το θρησκευτικό τάγμα, δηλαδή διασφαλίζεται η υπακοή των παιδιών αυτής της ηλικίας στο τάγμα. Με σκοπό την καταπίεση των παιδιών περιορίζονται από νωρίς οι ώρες εξόδου-εισόδου, μάλιστα όπως έγινε στα Άδανα, η έξοδος προς την σκάλα κινδύνου ήταν κλειδωμένη και έτσι τα πτώματα βρέθηκαν στην βάση της κλειδωμένης σκάλας!

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο θάνατος των 12 παιδιών δεν ήταν μια “παράλειψη” αλλά μια κρατική πολιτική, Η κυβέρνηση του ΑΚΡ πιθανόν θα περιορίσει τους δολοφόνους αυτών των παιδιών στην διοίκηση αυτής της εστίας, θα τα ρίξει πάνω τους και θα προσπαθήσει έτσι να ξεφύγει από αυτή την ιστορία.

Ποιος λοιπόν θα λογοδοτήσει για αυτό το χάρισμα των παιδιών στις εστίες των θρησκευτικών ταγμάτων; Τέλος, επισημαίνει το τουρκικό haber.sol.org.tr που μεταφράζουν τα tourkikanea, ποιος θα παραδεχτεί πως είναι υπεύθυνος για τον θάνατο αυτών των παιδιών; Αυτό πια είναι στα χέρια αυτών που αναζητούνε λογοδοσία για τα παιδιά που κάηκαν ζωντανά…