Σε ένα απίστευτο κρεσέντο ανθελληνισμού που ξεπέρασε κάθε προσδοκία, προέβη ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος ο οποίος ανακάλυψε ξαφνικά μακεδονική εθνική ταυτότητα και μακεδονική γλώσσα!
Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας, Γρηγόρη Βαλλιανάτου, σχετικά με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Ο ίδιος, μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook, δήλωσε με χαρακτηριστική εριστικότητα:
“Ως φιλελεύθερος είναι βέβαιο πως δεν θα πάω στο συλλαλητήριο της Κυριακής για το Μακεδονικό. Και δεν θα πάω γιατί γνωρίζω πως εδώ και πάνω από 100 χρόνια στο βορειοελλαδικό χώρο αλλά και στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στη Βουλγαρία έχει διαμορφωθεί μια νέα Μακεδονική εθνική ταυτότητα που μιλάει γλώσσα Μακεδονική.
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, την οποία η Ελληνική Δημοκρατία έχει υπογράψει, αναγνωρίζει την ελευθερία αυτοπροσδιορισμού και έκφρασης της νέας εθνικής αυτής συνείδησης. Και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με δύο τουλάχιστον αποφάσεις του που αφορούν σε Έλληνες πολίτες που έχουν προσφύγει για το λόγο αυτό, έχει αναγνωρίσει το δικαίωμα στην έκφραση αυτή. Και το Ευρωπαϊκό Γραφείο για τις Λιγότερο Ομιλούμενες γλώσσες(ΕBLUL), αναγνωρίζει τη Μακεδονική γλώσσα. Οι εθνικά Έλληνες Μακεδόνες, Πόντιοι, πρόσφυγες απ τη Μ Ασία αλλά και γηγενείς, δεν είναι εθνικά Μακεδόνες, αλλά είναι Έλληνες πολίτες με Ελληνική εθνική συνείδηση που αγαπούν ή κατάγονται απ τη Μακεδονία και έχουν επίσης την ελευθερία να εκφράζουν την αγάπη τους αυτή. Αυτή είναι η διαφορά τους απ τους εθνικά Μακεδόνες, που κατοικούν τόσο στη ΔτΜακεδονίας όσο και στην Ελλάδα, στην Αλβανία ή στην Βουλγαρία. Καταδικάζω τους εθνικισμούς, απ ό που κι αν προέρχονται, που είναι τελείως διαφορετικοί απ τον κάθε πατριωτισμό, και βέβαια δεν αισθάνομαι καμία πολεμική απειλή απ την ελεύθερη έκφραση της νέας εθνικής Μακεδονικής συνείδησης. Θεωρώ το συλλαλητήριο της επόμενης Κυριακής στην Αθήνα όπως και το προηγούμενο στη Θεσσαλονίκη, ως μια μαζική έκφραση Ελληνικού Εθνικισμού που έχει το δικαίωμα να εκφράζεται μεν, με βρίσκει απολύτως αντίθετο δε…”