Στις απαιτούμενες ενέσεις αισιοδοξίας προς τόνωση του Αριστερού φρονήματος
προχώρησε χθες ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο δεύτερο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να επουλώσει τα σημάδια της τραυματισμένης συνείδησης των συντρόφων του από τις πολιτικές του 3ου μνημονίου.
Στοίχημα για την ηγεσία είναι μέσα από το συνέδριο να προκύψει η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση, μιας και η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα μόνο ευνοϊκή δεν είναι για το κυβερνητικό επιτελείο.Για το λόγο αυτό, ο πρωθυπουργός κάλεσε άπαντες σε συστράτευση όντας κατηγορηματικά αρνητικός στο αφήγημα της «μοιρολατρίας» και της υποχώρησης.
Κοινός τόπος άλλωστε, όπως προκύπτει από κατ’ ιδίαν συζητήσεις με την πλειοψηφία των υπουργών και αλλά και των κυβερνητικών στελεχών είναι ότι το ζητούμενο είναι «πως θα νικήσουμε, όχι πως θα πέσουμε». Όπως επίσης και το γεγονός ότι το να σχεδιάζει κάποιος ότι παραδίδει την εξουσία, συνιστά ομολογία ήττας.
Επί ποδός οι τάσεις
Κατά τα λοιπά, ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να αφήσει σαφείς αιχμές αναφορικά με τη λειτουργία των τάσεων. Λέγοντας, ότι φτάσαμε στο σημείο “η δημοκρατία να περιορίζεται εντός τάσεων και δυστυχώς πολλές φορές μηχανισμών”.
Κατά πληροφορίες πάντως, μέχρι αργά χθες βράδυ οι περισσότερες τάσεις είχαν κλειστές μαζώξεις προκειμένου να μελετήσουν τα…βήματά τους ενόψει των ψηφοφοριών.
Σήμερα μπαίνουν στο… ψητό
Οι συζητήσεις του Συνεδρίου και οι προβληματισμοί γύρω από τα επίδικα αναμένεται να φουντώσουν από σήμερα. .
Ειδικότερα, αυτή τη φορά υπάρχουν θεματικές ενότητες και επί τάπητος θα τεθούν: απολογισμός, το παρόν και το μέλλον της Αριστεράς στον 21ο αιώνα, καθώς και ο ρόλος του Κόμματος.Αύριο, θα ακολουθήσει συζήτηση γύρω από τις προγραμματικές αιχμές, και θα ακολουθήσει διαβούλευση για το κείμενο θέσεων, την πολιτική απόφαση και την τροποποίηση του καταστατικού.
Για το κόμμα – κυβέρνηση και ανασχηματισμό
Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, επιβεβαιώνοντας τις σχετικές πληροφορίες των τελευταίων ημερών, συνέδεσε την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης με μία συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους, δρομολόγησε τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ευρύτερη παράταξη της «αριστεράς» μεν, αλλά ουσιαστικά της κεντροαριστεράς. «Οι υπουργικές θέσεις δεν έχουν εκχωρηθεί ούτε παραχωρηθεί σε κανέναν με κριτήρια μονιμότητας» ήταν το μήνυμα του πρωθυπουργού στους υπουργούς του, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά ανασχηματισμό.
«Όλοι να κατανοήσουν ότι είναι πιο σημαντικό για ένα μέλος του κόμματος να είναι εκλεγμένο μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, δηλαδή της ηγεσίας, παρά να είναι υπουργός» τόνισε.
- Το κόμμα πρέπει να ελέγχει τη κυβέρνηση αλλά και τα μέλη του κόμματος το ίδιο το κόμμα και την ηγεσία του.
- Δε μπορεί να χαράζεται στρατηγική για τη κυβερνητική πολιτική κάπου έξω από το κόμμα, χωρίς το κόμμα. Όπως και δεν μπορεί να χαράζεται στρατηγική σε ορισμένα υπουργεία αγνοώντας τις επεξεργασίες των αντίστοιχων τμημάτων και των ΕΠΕΚΕ.
- Φυσική παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και των στελεχών στα όργανα του κόμματος.
- Το κόμμα χρειάζεται ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο, μια Κεντρική Επιτροπή που θα εκλεγεί στη βάση των πραγματικών αναγκών του κόμματος και μιας πολιτικής Γραμματείας που θα είναι το μοναδικό πολιτικό κέντρο και θα λειτουργεί με αίσθηση ευθύνης και με πολιτική αλληλεγγύη.
- Όλοι να κατανοήσουν ότι είναι πιο σημαντικό για ένα μέλος του κόμματος να είναι εκλεγμένο μέλος της ΠΓ, δηλαδή της ηγεσίας, παρά να είναι υπουργός.
- Οι υπουργικοί θώκοι δεν έχουν εκχωρηθεί ούτε παραχωρηθεί σε κανέναν με κριτήρια μονιμότητας.
- Το κόμμα όχι μόνο να στηρίζει την κυβέρνηση αλλά και να κρίνει την κυβέρνηση.
- Να θέσουμε ξανά τις βάσεις για ένα μεγάλο άνοιγμα του κόμματος στον ελληνικό λαό. Και κυρίως στις κοινωνικές ομάδες, τα συμφέροντα των οποίων εκπροσωπούμε.
- Δεν θέλουμε απλώς και μόνο ένα μαζικό κόμμα, αλλά ένα μαζικό κόμμα της Αριστεράς. Τη συγκρότηση της μεγάλης παράταξης της Αριστεράς. Όπου τα μέλη και τα στελέχη της δεν θα αντλούν κύρος από το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντλεί κύρος από τα μέλη και τα στελέχη του.
Για την συγκυρία διακυβέρνησης
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τη συγκυρία δεν την επιλέγεις εσύ. Αυτή σε επιλέγει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε μεγάλο βαθμό τέκνο της ανάγκης και της οργής για την απαξίωση του πολιτικού κατεστημένου στη χώρας μας αλλά και για τη λεηλασία του εθνικού πλούτου που οι επιλογές του επέφερε. Προφανώς και θα ήταν καλύτερα αν η πρώτη φορά Αριστερά ερχόταν σε άλλη συγκυρία. Όχι χρεοκοπίας και ασφυξίας, αλλά υψηλών ρυθμών ανάπτυξης τόσο της διεθνούς όσο και της Ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο πως σχεδόν ποτέ η ιστορία δε θυμάται την αριστερά σε τέτοιες στιγμές. Τη θυμάται στα δύσκολα για να προστατεύσει τους πιο αδύναμους για να σταματήσει τη καταστροφή».
Για την αριστερά
- Αποδείξαμε ότι εκτός από την αριστερά του διαρκούς απολογισμού των αιτιών της ήττας, εκτός από την αριστερά της απόδρασης και του εθνικού απομονωτισμού, υπάρχει και η αριστερά που δεν φοβάται να μπει στην ίδια τη φωτιά, να μπει στον αγώνα για την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων.
- Η Αριστερά που δεν διστάζει να αναλάβει το ιστορικό καθήκον, να σηκώσει στους ώμους της την ευθύνη για την έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια.
Για το Grexit
«Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν ήταν και δεν είναι ένα προοδευτικό σχέδιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει βάση η κριτική που και εμείς ασκήσαμε στην απόφαση εισόδου της Ελλάδας στο ευρώ. Η έξοδος, όμως, ιδιαίτερα μετά από πέντε χρόνια λεηλασίας του ενός τετάρτου του Εθνικού μας πλούτου με στόχο τη παραμονή στο ευρώ, θα σήμαινε επιπρόσθετη ισόποση λεηλασία και μάλιστα ακαριαία. Και ταυτόχρονα θα σήμαινε και την απώλεια των καταθέσεων των λαϊκών στρωμάτων στις τράπεζες. Με αυτό το ενδεχόμενο βρεθήκαμε αντιμέτωποι. Και αυτό σύντροφοι, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε επίμονη επιλογή μιας μειοψηφίας μέσα στο κόμμα μας, που λειτουργούσε ως κόμμα μέσα στο κόμμα, δεν ήταν αριστερό σχέδιο. Ούτε ριζοσπαστικό. Ήταν το Σχέδιο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του υπουργού οικονομικών της Γερμανίας. Και μην έχετε καμία αμφιβολία. Τις συνέπειες μιας εθνικής αναδίπλωσης και της πιθανής εξόδου από το κοινό νόμισμα δεν θα της χρεωνόταν ούτε η Ευρώπη, ούτε οι θεσμοί, ούτε το παλιό πολιτικό σύστημα της χώρας. Θα της χρεωνόταν η ίδια η Αριστερά και όχι μόνο η ελληνική. Και αυτό θα αποτελούσε ιστορικού χαρακτήρα στρατηγική ήττα».
Για τα εργασιακά
Στη δεύτερη αξιολόγηση «προσερχόμαστε με το ισχυρότερο και μη διαπραγματεύσιμο όπλο που είναι το ίδιο το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αλλά προσερχόμαστε και με θετικές διεκδικήσεις. Για να υπερασπιστούμε τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να αγωνιστούμε για μέτρα προστασίας και ενίσχυσης της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζόμενων».
Το μήνυμα προς δανειστές
«Η Συμφωνία του Ιούλη είναι σαφής. Και όπως εμείς τη τηρούμε αψηφώντας το κόστος, έτσι αναμένουμε και απαιτούμε να τηρηθεί και από τους εταίρους μας. Pacta sunt servanda, όπως θα έλεγαν και οι Γερμανοί φίλοι μας. Η καθυστέρηση συγκεκριμενοποίησης των απαραίτητων μέτρων για την ελάφρυνση χρέους καθώς και της ένταξης και της Ελλάδας στη ποσοτική χαλάρωση, της χώρας που το έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη, δεν έχει καμιά δικαιολογία. Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται εδώ και λίγους μήνες σε τροχιά ανάκαμψης. Αρκεί ένα και μόνο νεύμα προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα, ώστε αυτή η ανάκαμψη να μετατραπεί σε απογείωση. Και το νεύμα που δίνεται από τη διαρκή σύγκρουση και διαμάχη μεταξύ των θεσμών, είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που χρειαζόμαστε. Και αυτό δε μπορεί να συνεχιστεί. Είναι άδικο να συνεχιστεί. Και όχι μόνο για την Ελλάδα. Η Ελληνική κρίση πρέπει να επιτέλους να τελειώσει και να τελειώσει οριστικά. Η Ευρώπη δεν αντέχει άλλους κλυδωνισμούς και αναταράξεις και μάλιστα πριν από κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Γερμανία, πριν από το δημοψήφισμα στην Ιταλία. Η Συμφωνία οφείλει να τηρηθεί από όλους. Ο Ελληνικός λαός έχει υποφέρει. Δικαιούται ανταμοιβή και δικαίωση.
Και θέλω να το καταστήσω σαφές: Η αόριστη προτροπή “κάντε εσείς τα μαθήματά σας και βλέπουμε..” δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Εμείς τη Συμφωνία τη τηρήσαμε στο ακέραιο και θα συνεχίσουμε να την τηρούμε. Και η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει στην ώρα της και θα είναι λιγότερο δύσκολη από τη πρώτη. Αλλά ταυτόχρονα θα κλείσουν και τα μέτρα για την απομείωση του χρέους. Ταυτόχρονα, θα μπούμε στη ποσοτική χαλάρωση. Δεν υπάρχει θα δούμε. Ταυτόχρονα».
Και θέλω να σας διαβεβαιώσω, δεν αισθανόμαστε καθόλου απομονωμένοι σε αυτή μας τη προσπάθεια. Άλλοι θα πρέπει να αισθάνονται απομονωμένοι. Το αίτημά μας για υλοποίηση των συμφωνηθέντων για άμεσα μέτρα για το χρέος, το συμμερίζονται πλέον οι περισσότεροι εκ των συνομιλητών μας. Τόσο στη διεθνή κοινότητα όσο και στην Ευρωπαϊκή. Ακόμη και εντός του ίδιου του Γερμανικού Κοινοβουλίου. Γιατί ούτε στο Γερμανικό Κοινοβούλιο είναι σήμερα πλειοψηφικές οι δυνάμεις εκείνες που θέλουν την παραπομπή του ελληνικού ζητήματος στις καλένδες. Αλλά αντίθετα είναι πλειοψηφικές οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την ανάγκη της άμεσης επίλυσης του προβλήματος. Οι δυνάμεις των Σοσιαλδημοκρατών, της Γερμανικής Αριστεράς και των Γερμανών Πρασίνων. Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητό από την σημερινή Γερμανική κυβέρνηση».
